Οσφυαλγία

Ο όρος οσφυαλγία δεν περιγράφει μια συγκεκριμένη παθολογία, αλλά ένα σύνολο παθολογιών που έχουν ως κοινό σύμπτωμα το άλγος στην οσφύ, δηλαδή τον πόνο στη μέση. Ο ασθενής θα πρέπει να εξετάζεται από εξειδικευμένο ιατρό, ώστε να τίθεται ακριβής διάγνωση της αιτίας του πόνου. Στις περισσότερες περιπτώσεις η οσφυαλγία είναι μηχανικής αιτιολογίας, οφείλεται δηλαδή σε δομές της σπονδυλικής στήλης, οι οποίες είναι ευαίσθητες στη μηχανική φόρτιση. Οσφυαλγία, ωστόσο, μπορεί να προκαλέσει πλήθος παθολογιών, όπως οι ρευματικές παθήσεις, οι όγκοι της σπονδυλικής στήλης, τα κατάγματα, οι μολύνσεις, οι παθήσεις των κοιλιακών οργάνων που “αντανακλούν” πόνο στη μέση, κτλ… Η οσφυαλγία που επιμένει για περισσότερο από 3-6 μήνες μπορεί να οφείλεται, επίσης, σε χρόνιο πόνο.

Όσον αφορά τη θεραπεία της οσφυαλγίας από μηχανικά αίτια, η μέχρι τώρα ερευνητική απόδειξη υποδεικνύει πως οι αποτελεσματικότεροι τρόποι αντιμετώπισης είναι η διόρθωση της μηχανικής του σώματος και η άσκηση. Κοιτάζοντας τη σπονδυλική στήλη από το πλάι, διακρίνονται τέσσερα ελαφρά κυρτώματα, το αυχενικό, το θωρακικό, το οσφυϊκό και το ιεροκοκκυγικό. Τα κυρτώματα αυτά επιτρέπουν την καλύτερη δυνατή απορρόφηση των φορτίων που ασκούνται στη σπονδυλική στήλη, ώστε να μην επέρχεται τραυματισμός. Για τη διατήρηση της σωστής ευθυγράμμισης απαιτείται η υποστήριξη των κυρτωμάτων από τους μύες της κάθε περιοχής.

Σε ασθενείς με οσφυαλγία, παρατηρείται πολύ συχνά είτε υπέρμετρη αύξηση της καμπυλότητας του οσφυϊκού κυρτώματος, είτε εξάλειψή του. Η δε παρέκκλιση από τη φυσιολογική στάση συνοδεύεται σχεδόν πάντοτε από ανισορροπίες των μυών του σώματος τόσο στη δύναμη όσο και στην ελαστικότητά τους. Ως συνέπεια, ο σκελετός φορτίζεται υπέρμετρα, οδηγώντας σε μικροτραυματισμούς που συσσωρεύονται με το πέρασμα του χρόνου και τελικά οδηγούν στην εκδήλωση της οσφυαλγίας. Αξίζει να σημειωθεί πως το 85% των περιπτώσεων οσφυαλγίας χαρακτηρίζονται ως μη ειδικής αιτιολογίας, το οποίο σημαίνει πως δε μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τον ιστό ή τους ιστούς που προκαλούν τα συμπτώματα!

Η αποκατάσταση, επομένως, θα πρέπει να στηρίζεται στη διόρθωση της μηχανικής του σώματος (impairment specific) και όχι στη θεραπεία συγκεκριμένων ιστών (diagnostic specific). Τα θεραπευτικά εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν είναι το manual therapy για τη βελτίωση της κινητικότητας, ο κινητικός έλεγχος για την επανεκπαίδευση της σωστής στάσης και κίνησης, καθώς και η ορθωτική θεραπεία για τη βελτίωση της μηχανικής ολόκληρης της κινητική αλυσίδας του κάτω άκρου και της πυέλου. Το δε πρόγραμμα της αποκατάστασης θα πρέπει να εξατομικεύεται ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε ασθενούς (καθημερινές δραστηριότητες, εργασία, σπορ κτλ…).

Πατώντας εδώ, μπορείτε να δείτε ένα ενδεικτικό πρόγραμμα θεραπείας για την οσφυαλγία. Θα πρέπει να τονιστεί πως το πρόγραμμα είναι ενδεικτικό και δεν αποτελεί πανάκεια για κάθε τύπο οσφυαλγίας! Αν οι ασκήσεις αναπαράγουν ή επιδεινώνουν τα συμπτώματά σας, δε θα πρέπει να τις συνεχίσετε!